عشق، و دیگر هیچ{3}

عشق را نمي توان معنا كرد و نيازي هم به معني شدن ندارد. وقتي مي شود عشق را فهميد كه آن را با تك تك سلول هاي بدن خود حس كني. حسي عجيب و دوست داشتني.

---------

آتشي كاندر نهاد ما فتاد 
گرچه ما را سوخت اما زنده باد
رگ رگ ما شعله گير آتش است
تار و پود ما اسير آتش است
هر كه از ما مشت خاكستر گرفت
شعله سوزنده را دربر گرفت
سوختيم اما سر فرياد نيست
شكوه كار مرد آتش زاد نيست
چيست آتش؟ عشق مردم داشتن
دل به زير نيش كژدم داشتن

---------

صدا کن مرا

صدای تو خوب است 

صدای تو سبزینه آن گیاه عجیبی است 

که در انتهای صمیمیت حزن می روید

در ابعاد این عصر خاموش 

من از طعم تصنیف 

در متن ادراک یک کوچه..... تنها ترم

بیا تا برایت بگویم

چه اندازه تنهایی من بزرگ است

وتنهایی من شبیخون حجم تو را پیش بینی نمی کرد

و خاصیت عشق............. اینست......( عشق .......... و دیگر هیچ)

----------------